तिम्रो याद, मीठो बतास- कविता
तिमीलाई देखेर, प्रफुल्लित मन,
सायद,
लामो समयपछि मात्र, यो भेट, सम्भव भएर होला !
त्यसैले त,
बोली, फुटिरहेको छैन अहिले, मेरा,
खुसीले, तिमीलाई भेटेर, हर्षले गद्गद् हुँदा !!
सायद,
खुसीले, उज्यालिएको हुनु पर्छ, मेरो अनि तिम्रो मुहार !
तिम्रा ति, अर्धमुदित नयन,
अनि, काँपेका परेला र आद्र ओठहरू,
व्याकुल, भए झैँ लाग्छन,
म संगै, न्यानो अँगालोमा, बेरिन !!
के थाहा,
तिम्रो, एक न्यानो, स्पर्शका लागि,
कति तड्पिरहन्थें म, हरेक पल पलमा !
मुस्किलले कटाएका कति दिन,
सम्झनामा बिताउँदै, उराठलाग्दा रातहरू !
लाग्छ,
तिम्रै याद, हरक्षण, हरपल मेरो स्मृतिमा,
कहिले, मीठो बतास, भएर त,
कहिले, मन विचलित पार्ने, हुरी बनेर छोईरहेछ !
सपना झैं लाग्छन,
तिमि संगै, लामो समयसम्म, साथै बस्ने कुरा !
नजुरे झैँ लाग्छन,
छोटो समय पनि, तिमी सँग, व्यतीत गर्ने कुरा !!
सायद,
तिमीलाई भेट्ने, तीव्र चाहना, हुँदा हुँदै पनि,
तिमीलाई देख्न नपाएर, पागल हुन्छु होला म !
तिमीसँग, बिगतका क्षणहरूलाई, सँगालेर,
हाम्रो, अर्को मिठो भेटको, प्रतीक्षामा बसिरहेछु म !!
त्यसैले त,
तिमीसँग मिलनको, प्रतीक्षामा तड्पिरहेको छु म !
चाहेर पनि, मिलन हुन नसक्दा, तिमीसँग,
मेरी प्रियतमा,
तिम्रो, मायालु स्पर्शको खाँचो, महशुस गरिरहेको छु म !
रचना : घनश्याम श्रेष्ठ, काठमाडौँ
वि.सं.२०७७ जेठ २६ सोमवार १४:३१ मा प्रकाशित
